راستش هفته قبل که فهمیدم اگر تقویم مایاها رو با تقویم ژولیوسی تطبیق بدیم، یه هفت و سال خورده ای به تاریخ آخرین روز دنیا اضافه میشه و از قضا قراره همون روز یه خورشیدگرفتگی هم داشه باشیم، چک کردم ببینم به روز جمعه می افته یا نه!

 

انتظار، کلافگی، خستگی و نا امیدی توان و رمقم رو گرفته...

ولی بازم تهش خدا رو شکر میکنم که دنیا هنوز پابرجاست و من زمان برای تلاش کردن و ساختن اون چیزی که میخوام رو دارم. البته اگه کرونا و دولت بذارن...

+میخواستم یه متن خیلی بهتر بنویسم. یه چیز دلنشین راجع به آخر دنیا... موضوعی که تخیلم رو حسابی قلقلک میده. 

ولی افسردگی و کرختی به علاوه امتحان فردا دستام رو بسته...