هر اکیپی، یه آدم بی ادب و شوخ و بامزه داره. نداشته باشه هم به هرحال لازم داره. چون خیلی وقتا نمیشه بعضی حرفا رو با کلمات مودبانه یا صمیمی بیان کرد. وقتی چاشنی فحش و خنده و شوخی قاطی اش میکنی، اون وقته که دقیقا میتونی منظور رو برسونی.
من هیچ وقت بی ادب جمع نبودم. همیشه دختر خجالتی خرخون و مودب و با پرستیژ جمع بودم. همیشه هم آدمایی بودن که نیاز نباشه من این نقش رو به عهده بگیرم.(اصولا عبارت «هیس، بچه اینجا نشسته» چه در دبیرستان و چه در دانشگاه به من اشاره داشت، در مواردی که میزان بی ادبی جمع میزد بالا و چشمان من از تعجب سه برابر حالت اولیه اش میشد)
اما اکیپ سه نفره مون که شامل دلی و صدف میشه و تقریبا شش هفت سالیه که با همیم، دقیقا این عنصر حیاتی رو کم داره. و گاهی اوقات، من، با جان فشانی تمام، به عنوان یک عدد ambivert (نیمه درون گرا_نیمه برون‌گرا) بین دو عدد introvert (درونگرای کامل) مجبور میشم این نقش رو بر عهده بگیرم تا منظور رو قشنگ جا بندازم.
یعنی مثلا وقتی صدف چیزی رو با ما در میون میذاره که مطمئنا گفتنش براش سخته و حس میکنه که با گفتنش غرورش در معرض خطر قرار میگیره یا مثلا ممکنه فکر کنه که جایگاهش در ذهن ما با دونستن اون موضوع تنزل پیدا میکنه و بعد درحالی که به شدت داره با پیشنهادهای ما مخالفت میکنه و نمیخواد هیچ کمکی رو هم قبول کنه، فقط و فقط یک «سه نقطه نخور بابا» میتونه اون رو سرجاش بنشونه و از تب و تاب بندازه که توسط بنده با لحنی کاملا بیخیال، اما در عین حال با صدای کاملا آهسته که فقط گوش خودش و دلی بشنوه عنوان شد و کارساز هم بود. تا حدی. البته امیدوارم...
+امروز دقیقا بعد از شش ماه و پانزده روز برای تفریح رفتم بیرون. به این صورت که دلی با ماشینش اومد منو برداشت، رفتیم سراغ صدف، بعد رفتیم بوک لندِ پالادیوم. بعدش صدف رو رسوندیم. بعدش دلی منو رسوند و دوساعت تمام دم در خونه ما توی ماشین نشستیم و با هم حرف زدیم. خداییش بدون دلی نمیدونم چه میکردم من.
الان که دارم اینا رو مینویسم و اون بالا حرف از با ادب بودن و اینا زدم و گفتم که مثلا ما از اوناشیم که خیلی با ادبیم و اینا، یادم افتاد که توی این دوساعت که این بنده خدا دم خونه ما بود، من یه تعارف خشک و خالی به این بچه نزدم که بیاد بالا!!!
++ جنگجوی خسته درونم در مقابل وسوسه خوردن سیب زمینی با سس قارچ سربلند بیرون اومد و رژیم رو نشکست. جنگجوی خسته درون 22 روزه که پاک پاکه.
