یه بنده خدایی امروز میگفت به این آیه نگاه کنین :

یا پنداری که اکثر این کافران حرفی می‌شنوند یا فکر و تعقلی دارند؟ اینان در بی‌عقلی، بس مانند چهار پایان، بلکه نادان‌تر و گمراه‌ترند.

و بعد ادامه داد : الان یعنی خدا به ما توهین کرده؟ باید بریم بهش بگیم خدایا!! تو اشتباه کردی این حرف رو به ما زدی؟ اعوذ بالله، غلط کردی به ما همچین چیزی گفتی و باید حرفت رو پس بگیری؟

نه!! معلومه که نه!! خدا فقط واقعیت رو عنوان کرده. ما انسان ها رو میشناخته ... انسانی هایی رو که خودش خلق کرده و از روح خودش در اونها دمیده ... دیگه واقعا بالاتر از این هم داریم؟

میگفت این عوام هستند که هرچیزی رو که بهشون میگن قبول میکنن. کشور ما کشوریه که اکثریتش عوامه، چون هرچیزی رو که بهش میگن، بدون چون و چرا قبول میکنه، بدون اینکه خودش راجع به اون موضوع فکر کرده باشه.

نمونه اخیرش، صحبت های یه بنده خدایی راجع به سرمربی تیم ملی مون که گفته ایرانی ها به نون شبشون هم محتاج اند. مردم به این فکر نکردن که چرا این بنده خدا این حرف ها رو زده.  فقط بدون هیچ منطقی حرف هاش رو پذیرفته اند و جبهه گرفتن ...

وقتی چیزی رو میشنوین، باید اطلاعات کافی راجع به اون داشته باشین تا بتونین قضاوت کنین، وگرنه بقیه خیلی راحت بازیتون میدن تا به اهدافشون برسند...

(*آیه 44 سوره فرقان)