رفتم دکتر. بازم حالم بد بود. گفت کولیت روده داری که درمان خاصی براش وجود نداره و بیشتر سبک زندگیه که روش تاثیر میذاره. دکتر عزیزم یه بسته قرص از توی کتش در آورد و بهم داد. گفت منم کولیت دارم، از همینا مصرف میکنم. ولی این قرص گرونیه. یه ورقش برای تو، یه ورقش هم برای من. پولم نمیگیرم.
حالا از من اصرار که آخه اینطوری نمیشه و باید پولش رو بگیرین و از دکتر انکار که نه، پولش رو نمیخوام. قشنگ معلوم بود دکتر مثل من زخم خورده است و میدونه توی چه حالی‌ام!
گفت ورزش میکنی؟ گفتم گاهی روزا میرم پیاده روی. گفت نه، پیاده روی دیگه به درد تو نمیخوره. یادته بچه بودی زنگ ورزش چطوری هی بالا و پایین میپریدی؟ باید اونطوری بالا و پایین بپری و فعالیت داشته باشی.
اینه که فردا میخوام برم توپ والیبالم رو باد کنم و با دیوار پارک بازی کنم. شایدم به یار والیبالم بعد از سه سال یه پیام دادم ببینم درچه حاله و حوصله داره بیاد یا نه.
خلاصه که اوضاع خیلی خرابه...
