چند ماه پیش برای یه نفر statement of purpose نوشته بودم که حالا توی یه دانشگاه خوب توی تورنتو قبول شده. و الان باید برای ویزای دانشجوییش study plan بنویسم. داشتم SOP که قبلا نوشتم رو میخوندم که دیدم به! چه قدر خوب نوشتم! هرپاراگرافی که میخوندم و میرفتم جلو، هی سرم رو با رضایت و لبخند تکون میدادم که: آفرین بهت. این جارم خوب نوشتی :))))
به خودم که اومدم، دیدم مثل ماهی بلوفیس از غرور باد کرده ام! D:
پ.ن: البته من از سندروم ایمپاستر بسی رنج بسیار میبرم و اینجوروقتایی که حس میکنم کارم عالیه، به ندرت یافت میشه! ولی خب وقتی یافت میشه، سرریز میکنه و حد وسط نداره :))
