خورش کاری، آرزوی هر اتاکوی بین المللی

این نتیجه تلاش دوتا آدمه که خورش کاری های توی انیمه ها حسابی دهنشون رو آب مینداختن :

روی بسته ادویه کاری فقط ژاپنی نوشته بود. با ژاپنی دست و پا شکسته، یه چیزایی ازش رو ترجمه کردم و مواد اولیه لازم و طرز پخت رو نیمی با استناد به ترجمه و نیمی حدس و گمان جلو بردیم و غذا رو پختیم.

از تلاش شبانه ی خودم و ته تغاری راضی ام حسابی : ))))

اصن این ته تغاری ما پیشنهاد های خفنی راجع به غذا داره.

عاشق وقتایی هستم که شام و ناهار نداریم و میاد از این پیشنهادهای شگفت انگیز میده.

خدا این یه دونه ته تغاری رو تا ابد برای ما نگه داره.

سارا
شنبه ۱۹ آبان ۹۷
۱۳:۰۴

کلمات کلیدی :

انیمه ته تغاری خورش کاری

نظرات (۷)

چوگویک ...

شنبه ۱۹ آبان ۹۷
۱۸:۵۳

ای جونم نوش جان

جولیک ‌‌‌‌‌

يكشنبه ۲۰ آبان ۹۷
۲۱:۰۳

من فک می کردم کاری مال هنده. مالزی مرغ و کاری خورده بودم، تند و تلخ بود. البته شاید جای خوبی امتحان نکردم:|

کاری مال هنده : )) اما خب این خورش کاری رو ژاپنی ها زیاد میپزن. راستش اونی که ما خوردیم، تند بود و طعم قوی ای داشت، اما تلخ نبود. من حتی مال خودم رو که از شام مونده بود، صبح از تو یخچال برداشتم و بدون گرم کردن، با نون و پنیر خوردم. ( شاید چندش به نظر برسه، ولی ترکیب جالبی بود! )

ببین تو الان به رستوران های ژاپنی و چینی و اینا دسترسی زیادی باید داشته باشی:))) برو امتحان کن چیزای جدید رو بیا نتیجه رو اعلام کن. (البته تمام دلیل من مبنی بر اذعان این مطلب اینه که فیلم خارجکی یهو نشون میده همه میرن رستوران آسیایی و غذا سفارش میدن)

نیلو فر

سه شنبه ۲۲ آبان ۹۷
۱۰:۳۴

نوش جان. چقدر خوب شده. عینهو خارج :)) این کاری ژاپنی ها از آرزوهای منم همیشه بوده. حالا طعمش هم به جذابی ظاهرشه یا ساده تره؟ باید همت کنم یه روزی درستش کنم.البته بی گوشت.

آره میبینی ؟ :))))

ادویه اش رو میتونی از بازارچه بهجت آباد بگیری. ولی خب فکر کنم قیمتش گرون در بیاد با توجه به قیمت دلار الان! چون ما خیلی وقت پیش ادویه رو خریده بودیم، اما همت پختش رو پیدا نکرده بودیم. توی هر بسته ادویه اش، علاوه بر کاری یه چیزای دیگه هم هست. ته تغاری میگه شاید زیره هم داشته باشه.

ما هم بدون گوشت درست کردیم : ))) به جاش پیاز و سیب زمینی اش رو زیاد کردیم : )))

طعمش هم خوب بود. البته اگه قبلا غذاهای شرقی رو تست کرده باشی، این رو هم دوست خواهی داشت. مثلا طعم مرغ تریاکی خیلی قویه، این خورش کاری تنده، اما طعمش به شدت مرغ تریاکی نیست!

نیلو فر

پنجشنبه ۲۴ آبان ۹۷
۱۲:۲۱

من تهران نیستم. ای بابا... اشکال نداره دیگه، تحمل می کنیم تا یه روز بشه به آرزومون جامه ی عمل بپوشانیم :)) من قبلا مرغ تریاکی نخوردم نمی دونم چطوریه. آخرین غذای شرقی اونوری که خوردم عدس شیرین کره ای بود که اونم منبعش یه سایت وگان بود و نمی دونم دستورش اصلی بود یا ورژن گیاهی شده ی چیزی. خلاصه شیرین بود. بعد اینکه، من چون گیاهخوارم باید تمام محتویات اون بسته ترجمه بشه تا ببینم مجازه یا نه :دی

یکی اینو دوس دارم تست کنم،یکی هم خرمالوی خشک شده. الان یادم اومد :) چیزهای دیگه هم هست که الان یادم نمیاد. در کل غذاهایی از اونا که نیم پز و خرت خرتی و "خام ولی داغ" نباشه و قابلیت بی گوشت درست شدن رو داشته باشه، بنده طرفدارشونم.

اصلاً دوتا فیلم little forest (نسخه ژاپنی اش) رو برای بازی با روح و روان ماها ساختن. :)) دیدنش برای من که خیلی جذاب بود. نسخه کره ای هم داره، اونم خوبه ولی همه ی داستان توی همون یه فیلمه.

یه غذایی هست به اسم کیمباپ که به سوشی کره ای معروفه. وسطش از گوشت و ماهی و اینا استفاده میکنن و دورش جلبک و برنج میپیچن. فکر کنم اگر وسطش رو تربچه زرد یا آووکادو استفاده کنی، بتونی تستش کنی. حسابی هم وقتی میخوریش خرت خرت میکنه : )))) البته فکر کنم یه بار باید بیایی تهران، یه سری جلبک و کاری و نودلو اینا بگیری ببری تست کنی.

نودل هم میتونی درست کنی. ته تغاری ما، از همین نودل های خودمون برمیداره میپزه و آبکش میکنه، بعد با بادمجون سرخ کرده میریزه توش، تخم مرغ توی آبش میشکنه و میذاره بپزه، قارچ و پیازچه میریزه. دستور دوکبوکی رو هم درآورده، از اونا هم درست میکنه و میندازه توش. اینقده خوب میشه!!! حسابی استایل کره ای داره

مژده

شنبه ۲۶ آبان ۹۷
۱۳:۱۷

آخرش این ته تغاری زودتر شوهر میکنه

اول از همه که سوگند میره!! بعدش حالا بین چهارتای باقی مونده، بین مریم و ته تغاری باید ببینیم کدوم زودتر میرن : ))))

نیلو فر

شنبه ۲۶ آبان ۹۷
۱۵:۴۱

ممنون بابت پیشنهاد و توضیحات :) چه خواهر باذوقی. به به ;)

اینجا هم گمونم بتونم یه جاهای خاصی جلبک بیابم. خمیر اسپرینگ رول رو که دیدم اونم گمونم پیدا بشه. شاید.

نودل هم که هست. شما از نودل دیگه ای جز اینایی که الیت و هاتی کارا می زنه استفاده می کنید؟ وارداتیه؟

نودل یه زمانی قوت غالب من بود. :)) البته بیشتر به خاطر علاقه ی زیادی که با چاپ استیک غذا خوردن داشتم :))) خیلی کیف میده. باورم نمی شد که یه زمان طرز گرفتنش رو یاد بگیرم، ولی راحت بود.

منم توی نودل گاهی سبزیجات مختلف مثل قارچ و فلفل دلمه ای می ریختم. بادمجون رو هم امتحان می کنم ولی تخم مرغ نه، چون وگانم.

دوکبوکی چه قیافه ی هیجان انگیزی داره. قبلا انگار جایی ندیده بودمش. با حذف ممنوعه ها حتما درست می کنم. ممنون. :)

والا نودل عملا قوت غالب ما هم محسوب میشه : ))) من و نه تغاری معمولا الیت میزنیم :))) هاتی کارا بهمون نمی سازه!!

برندهای خارجکی خعلی گرونن. بسته به مارکشون، اون موقع که قیمت کردم، از از بسته ای 9 تومن داره تا 30 تومن. ما یه چندتا نودل کره ای گرفتیم که یه وقت خدایی نکرده نودل کره ای نخورده از این دنیا نریم. ولی خب صرفا جنبه امتحانی داشت. ( که باید بگم نودل های کره ای وحشتناک تند اند و خود نودل هم برای مزاج ایرانی جماعت طراحی نشده و الیت خودمون از شین رامیون اونا خیلی بهتره!! ولی خب میشه بهش عادت کرد )

قیافه دوکبوکی تحسین برانگیزه! اما مواظب باش گول ظاهرش رو نخوری. اگر درست پخته نشه، توی گلوت گیر میکنه و مثل دیجستیو تمام آب بدنت رو به خودش جذب میکنه !! ته تغاری یه دو سه بار درست کرد تا تونست یه چیز معقول در بیاره.

نیلو فر