+ این کریسمس برای ترامپ چی داره که هی بعدش هوای جنگ با ایران به سرش میزنه؟ بشین از تعطیلاتت لذت ببر، مرد! این کارا چیه؟

 

++ تمام هفته منتظرم که چهارشنبه سر برسه. چهارشنبه‌ها میتونم تکرار کتاب‌باز رو ببینم، از حضور اردشیر رستمی استفاده کنم و از شعرهایی که با عشق و لذت جلوی دوربین میخونه، حظ کنم. عاشق کتابایی میشم که معرفی میکنه و اسمشون رو توی لیست کتابام مینویسم.

 

+++ معتاد شدم به اینکه آهنگ های مانی نعیمی رو برای خودم بذارم و تتریس بازی کنم! مخصوصا آهنگ هایی که خودش نوشته و از داستان های شاهنامه برای نوشتنشون الهام گرفته. عاشق آهنگ افراسیاب و فرزندان سیمرغشم و میدونم تا دو سه ماه دیگه، یه آهنگ دیگه قراره بیرون بده که از حالا بیصبرانه منتظرشم. تتریس بازی کردن موقع گوش دادن به آهنگ های لذت بخش، منو در چنان خلسه ای فرو میبره که دلم میخواد تا ابد توی اون حال زندگی کنم!

کل انرژی هفته من رو این دوکار تامین میکنن.

 

++++ راستش من هیچ وقت با شعر نتونستم ارتباط برقرار کنم. هیچ وقت حافظ و سعدی و مولوی نخوندم یا شاهنامه رو زیر و رو نکردم. همیشه هرچیزی که خوندم نثر بوده. اما وقتی که با معانی شعرها بیشتر آشنا میشم و بیشتر میفهمم‌شون، دلم میخواد برم سمتشون و خودم رو در لذتی که فقط وصفش رو از بقیه شنیدم غرق کنم.

هنوز فرصت نکردم چنین لذتی رو تجربه کنم، اما دلم میخواد تا قبل از پایان 99 حداقل خوندن شعرهای یکی از شاعران بزرگمون رو شروع کرده باشم.

 

+++++ اگر شما هم دوست دارین به یک آهنگ فارسی خوبِ کمتر شنیده شده با محتوای دلپذیر گوش بدین، پیشنهاد میدم اینا رو امتحان کنین:

حاضران در سایه

سیمرغ و دو فرزند

افراسیاب