فرآیند دفاع دانشگاه ما (تبریز) یک پروسه عجیبی داره، طوری که وقتی برای بار اول دستورالعملی رو که استادم توی سایتش گذاشته بود رو خوندم، حس کردم هر بندش یک سری سر نخ از یک معمای پیچیده است که باید دونه دونه حل بشن.
استادم در حال حاضر انگلیسه و از اونجایی که از اینجا تا شهر اونا خیلی راهه و وجود راه های ارتباطی آنلاین تاثیری در سرعت رسیدن پیام به دست استاد نداره (هر پیام بعد از یکی دو هفته جواب داده میشه!)، پرسیدن سوال مساویه با عقب موندن از کار. پس باید خودم کلی سرچ میکردم و زنگ میزدم به دانشگاه و پرس و جو میکردم تا به جواب می‌رسیدم.
فرآیند نفس گیری بود. و بعضی از روال ها واقعا مسخره بود یا با زمانی که استادم ایران بود، کلی فرق کرده بود. مثلا قبلا اینطوری بوده که خود دانشجو می بایست پایان نامه رو توی سیستم همانندجویی ایران داک ثبت میکرده و بعد نتیجه رو که سایت به صورت یه فایل پی دی اف رسمی ارسال میکنه رو به عنوان مدرک به دانشگاه نشون بده. الان این روال دستی شده.
یعنی شما فایل پایان نامه رو (بدون ریسورس ها) برای استاد میفرستی (1)، استاد برای یکی از مسؤولین دانشگاه ایمیل میکنه (2)، مسوول پایان نامه رو توی سایت همانندجو آپلود میکنه (3)، شما با یک حس ششم قوی باید حدس بزنی که کار شما کی انجام شده و زنگ بزنی به مسئول (4)، مسوول شماره کارتت، cvv2 و سایر اطلاعات لازم کارت بانکی ات رو میگیره تا پرداخت فرآیند رو انجام بده و اصلا هم مهم نیست که برخلاف قوانین امنیتیه و راه دیگه ای هم براش وجود نداره (5)، باید زنگ بزنی چک کنی آیا جواب اومده یا نه (6)، مسوول بهت شماره واتساپ میده تا بهش پیام بدی و با واتساپ فایل نتیجه همانندجویی رو برات بفرسته (7)، بعد فایلی رو که برات فرستادن رو خودت میبری توی سایت دانشگاه ثبت میکنی.(علامت پوکر فیس)
چرا خب؟ من خودم رو یه ترک اصیل میدونم (که دور از سرزمین آبا و اجدادی بزرگ شده)، ولی باید بگم این کار نهایت ترک بازیه! (پس حق دارم از این عبارت استفاده کنم:)))) ) چرا باید روند ساده ای که قبلا خیلی راحت انجام می‌شده رو به این شکل مزخرف به صورت دستی در بیارن و ملت رو زجر بدن؟ آخه چرا من باید شماره کارت و تاریخ انقضا و ccv2 رو بدم دست یه غریبه؟ دانشگاه چرا خودش موقت پول رو نمیزنه که بعدش من باهاشون تسویه کنم؟ اصلا مگه تا وقتی من تسویه نکنم، میذارن از دانشگاه فارغ التحصیل بشم؟
یا مثلا یه سایت thesis هست، که به طور عجیبی وقتی ثبت نام میکنی، بعد از ورود اول، دیگه پسورد رو به رسمیت نمیشناسه! بعد وقتی بازیابی رمز عبور رو میزنی، رمز رو عوض میکنه، اما به ایمیلت چیزی نمیفرسته! و درنتیجه هرگونه احتمال ورود به سایت توسط دانشجو از بین میره!
بعد باید زنگ بزنی به دانشگاه که «بگین من چه غلطی بکنم؟». اما عملا هیچ کس نمیدونه در این شرایط چه باید کرد. همه دانشجوی بدبخت رو به هم پاس میدن و اینطوری میشه که دانشجو بیش از 10 تا شماره میگیره و به همه شون زنگ میزنه و آخر بهش میگن باید به معاونت تحصیلات تکمیلی زنگ بزنی. ( دو روز سر این علاف بودم. به هرکسی هم که زنگ میزنی، هزاربار باید بگیری تا بالاخره جواب بده)
معاون خیلی آدم خوب و دلسوزی از آب در اومد و سریع کارم رو راه انداخت. رفتم توی سایت و سوابقش رو چک کردم، دیدم طرف دکتری شو از فرانسه گرفته، بعد اینجا پشت میز نشسته، پسوردهای دانشجوها رو ریست میکنه و بهشون تلفنی اعلام میکنه. چرا آخه؟
خلاصه که بعد از یک ماه درگیری، بالاخره امروز تمام مدارک لازم جمع شد. همه رو توی سیستم ثبت کردم و حالا باید منتظر بشینم تا دانشگاه درخواستم رو بررسی کنه و بعد از هزارتا رفت و برگشت بین آدم های مختلف، تاریخ دفاع معلوم بشه.
جایی که الان هستم، خان پنجمه و دیگه چیزی نمونده تا برسم به غول مرحله آخر.
